W teorii wszystko wygląda przejrzyście: po jednej stronie równi partnerzy – przedsiębiorcy. Każdy z nich wie, co podpisuje, kalkuluje ryzyko, potrafi negocjować. Konsument – ten „nieprofesjonalny” – dostaje ochronę, a przedsiębiorca ma sobie radzić sam. Ale teoria, jak to teoria, lubi porządek. Rzeczywistość – szczególnie ta franczyzowa – porządku nie zna.
Monika Mielnik-Kurek